Zajęcia prowadzone Metodą dr Paula Dennisona. Gimnastyka Mózgu – to program rozwoju ruchowego, ukierunkowany na łatwe uczenie się dzieci i na stymulowanie ich rozwoju. To także program aktywizacji układu nerwowego i uwalniania od stresu. Ten artykuł opisuje teorie, metody lub czynności niezgodne ze współczesną wiedzą medyczną. Kinezjologia edukacyjna – pseudonaukowa metoda terapii różnych zaburzeń, takich jak zaburzenia ruchowe, zaburzenia uwagi, trudności w nauce czytania i pisania, opracowana przez dra Paula E. Dennisona. Określana jest ona mianem „gimnastyki Kinezjologia Edukacyjna, oparta na badaniach klinicznych prowadzonych przez dr Paula Dennisona i jego żonę Gail Dennison oraz ich współpracowników, jest metodą wspierającą proces uczenia się. To praktyczny program, przybliżający naturalny i psychofizyczny rozwój dziecka. Wyjaśniając zasadę działania Kinezjologii Edukacyjnej Jest to metoda stworzona przez dr Paula Dennisona i opiera się na odkryciach naukowych dotyczących budowy i funkcjonowania mózgu. Gimnastyka mózgu P. E. Dennisona Żyć znaczy ruszać się, a jak twierdzi P. E. Dennison „ruch jest drzwiami do uczenia się.” Ćwiczenia metodą Dennisona przynoszą efekty w postaci poprawy koncentracji na zadaniach, poprawy koordynacji wzrokowo-ruchowej, poprawy różnych umiejętności szkolnych (wysławiania się, czytania, liczenia, zapamiętywania cyfr, pisania), zwiększania zdolności manualnych, uaktywniania lewej półkuli mózgu, synchronizacji współpracy obu półkul mózgowych. pengertian hormat dan patuh kepada orang tua dan guru. „Gimnastyka mózgu” opracowanie – Swietłana Masgutowa wg Paula i Gail Dennisonów ilustracje – Beata Chojnacka Zapraszam do licytacji, której przedmiotem jest zestaw kart z ćwiczeniami Dennisona, pomocnymi w stymulacji rozwoju fizycznego, emocjonalnego i intelektualnego dzieci z zaburzeniami rozwojowymi (np. dysleksja, nadpobudliwość, autyzm, mózgowe porażenie dziecięce). Karty mogą służyć jako pomoc podczas samodzielnego wykonywania ćwiczeń w domu, podczas zajęć grupowych w szkole lub na warsztatach relaksacyjnych. Ćwiczenia podzielone są na 4 grupy: • Przekraczające linię środka • Energetyzujące • Wydłużające • Zwiększające pozytywne nastawienie Zestaw obejmuje 26 kart z ćwiczeniami (każda karta zawiera opis ćwiczenia oraz ilustrację) + 4 karty opisowe w etui z tworzywa sztucznego. Karty są w stanie idealnym. Wydawca: Międzynarodowy Instytut NeuroKinezjologii, 2003 • Wymiary: 70 x 100 x 18 mm; • ISBN: 83-89370-13-1 Opracowała: Katarzyna Szydłowska OPIS ĆWICZEŃ: Ruchy naprzemienne – ruch polega na jednoczesnym wymachu ręką i przeciwną nogą. Podnosimy do góry prawe kolano i dotykamy go lewą dłonią lub łokciem, następnie podnosimy lewe kolano i dotykamy lewą dłonią lub łokciem. Leniwe ósemki – na wysokości, naprzeciw nosa wyznaczamy punkt. Od niego rozpoczynamy kreślenie kciukiem koła- w lewą stronę do góry. Po powrocie do punktu rozpoczynamy kreślenie drugiego koła- w prawą stronę ku górze. Oczy podążają za kciukiem. Wielokrotnie powtarzamy ten ruch. Robimy go raz jedną raz drugą ręką, następnie obiema. Ósemki możemy kreślić w powietrzu, po plecach drugiej osoby, na ścianie, na papierze, na piasku itp. Rysowanie oburącz – rysujemy obiema rękami równocześnie, symetrycznie względem wyznaczonego środka różne wzory w przestrzeni lub na płaszczyźnie. Energetyczne ziewanie – masując staw żuchwowo- skroniowy, otwieramy usta i głęboko ziewamy. Oddychanie przeponowe – w pozycji stojącej lub leżącej kładziemy dłonie na dolnej części brzucha. Bierzemy głęboki wdech, czujemy jak dłonie oddalają się od siebie, powoli robimy wydech, dłonie zbliżają się. Pozycja Dennisona – I faza: W dowolnej pozycji krzyżujemy nogi w kostkach, ręce wyciągamy do przodu, dłonie odwracamy na zewnątrz a kciuki kierujemy ku dołowi. Krzyżujemy ręce, splatamy palce, przyciągamy do klatki piersiowej. Językiem dotykamy podniebienia. Możemy zamknąć oczy. II faza: Nogi ustawiamy równolegle do siebie, ręce łączymy opuszkami palców. Pompowanie piętą – stajemy prosto, odstawiamy nogę do tyłu w jednej linii z drugą z uniesioną piętą. Podczas wydechu dociskamy piętą do podłogi a przednią nogę uginamy w kolanie. Robiąc wdech, ponownie unosimy piętę, a przy wydechu znów ją opuszczamy. Powtarzamy ćwiczenie zmieniając układ nóg. Punkty na myślenie – przyjmujemy pozycję stojącą lub siedzącą odszukujemy dwa punktu pod obojczykiem obu stron mostka. Kładziemy palec wskazujący na tych punktach i masujemy je. Drugą rękę trzymamy na pępku. Powtarzamy ćwiczenie zmieniając ręce. Punkty ziemi- palcami jednej ręki dotykamy punktów pod dolną wargą, możemy masować. Drugą rękę trzymamy na brzuchu. Powtarzamy zmieniając układ rąk. Punkty przestrzeni – palcami jedne ręki dotykamy punktów nad górną wargą, drugą rękę kładziemy na kości ogonowej. Patrzymy w górę. Powtarzamy zmieniając ręce. Punkty równowagi – palcami jednej ręki dotykamy wypukłości za uchem i przy podstawie czaszki, drugą trzymamy na pępku. Powtarzamy zmieniając układ rąk. Punkty pozytywne – końcami palców lekko dotykamy punktów między łukiem włosów a brwiami, na wypukłości czołowej. Oddychamy spokojnie, możemy zamknąć oczy. Ćwiczenia wykonujemy do momentu odczucia harmonijnego pulsowania obu dotykanych obszarów. Krążenie szyją – powolnym ruchem przenosimy głowę od ramienia do ramienia, broda jak najbliżej klatki piersiowej. Robimy to na wydechu. W skrajnym bocznym skrzywieniu głowy robimy wdech i powtarzamy czynność. Kołyska – siadamy na podłodze, ręce lekko ugięte opierają się o podłoże, nogi złączone w kolanach przenosimy z jednej strony na drugą. Kapturek myśliciela – kciukiem palcem wskazującym, masujemy kilkakrotnie małżowinę od góry do dołu, lekko ją rozwijając. Następnie rozciągamy delikatnie małżowinę od dołu do góry. Energetyzator – siadamy kładziemy ręce przed sobą(na udach, biurku) na wdechu wyginamy się w łuk zachowując kierunek od dołu ku górze, na wydechu, opuszczamy głowę w stronę grzbietu. Ćwiczymy płynnie i elastycznie. Słoń – stajemy w lekkim rozkroku z rozluźnionymi kolanami. Ręka wyciągnięta do przodu, grzbietem do góry, głowa przytulona uchem do ramienia, wzrok podąża za poruszającą się ręką. Kreślimy w powietrzu leniwą ósemkę. Sowa – mocno chwytamy prawą dłonią mięśnie z lewej strony między barkiem a szyją, obracamy głowę w tę stronę. Bierzemy głęboki wdech i kierując głowę w stronę przeciwległą głośno wydychamy powietrze. Gdy głowa znajdzie się przy prawym ramieniu, ponownie bierzemy głęboki wdech i wydychając powietrze wracamy do punktu wyjścia. Zginanie stopy – siadamy, jedną nogę kładziemy na kolanie drugiej, z wdechem przyciągamy stopę w stronę kolana, przy wydechu opuszczamy ją z powrotem w przeciwnym kierunku. Wykonujemy ćwiczenie trzymając rękami: 1. przyczepy mięśni łydki, 2. przyczepy mięśni goleni. Powtarzamy ćwiczenie zmieniając układ nóg. Aktywna ręka – wyprostowaną rękę unosimy do góry. Chwytamy ją drugą ręką od tyłu poniżej łokcia i na wydechu naciskamy ją w czterech kierunkach. Naciskana ręka stawia opór. Luźne skłony – siadamy, wyprostowane nogi krzyżujemy w kostkach. Ręce podnosimy , robimy skłon tułowia do przodu. Ruch ten wykonujemy na wydechu, kilkakrotnie przenosząc ciężar ciała z jednego pośladka na drugi. Ręce wraz z ciałem znajdują się po tej samej stronie. Prostując się robimy wdech. Picie wody – woda jako najlepszy elektrolit, zapewnia efektywne przyswajanie, przetwarzanie i przechowywanie zdobytych informacji. PROPOZYCJE ZESTAWÓW ĆWICZEŃ Z KINEZJOLOGII EDUKACYJNEJ czytania • Punkty na myślenie • Ćwiczenia naprzemienne • Motylek na suficie • Wodzenie wzrokiem czytanie • Krążenie szyją • Energetyzujące ziewanie • Ćwiczenia naprzemienne • Kołyska • Oddychanie przeponowe 3. Czytanie ze zrozumieniem • Pompowanie piętą • Zginanie stopy • Wypady czytanie • leniwe ósemki • ćwiczenia naprzemienne • sowa • pompowanie piętą pisania • leniwe ósemki • aktywna ręka • rysowanie oburącz • pompowanie piętą • zginanie stopy • energetyzujące ziewanie • sowa • pompowanie piętą • krążenie szyją • słoń własnego ja • punkty pozytywne • pozycja Dennisona • punkty równowagi całego ciała w zabawach ruchowych • myślenie o X • ćwiczenia naprzemienne • punkty równowagi • kołyska punkty przestrzeni • kobra się na pamięć oraz powtarzanie • ćwiczenia naprzemienne • punkty równowagi • punkty pozytywne • krążenie szyją twórcze • ćwiczenia naprzemienne • kobra • kołyska • leniwe ósemki się ze zrozumieniem i koncentracja • picie wody • ruchy naprzemienne • oddychanie przeponowe • energetyzator • sowa • kapturek myśliciela • luźne skłony • zginanie stopy i łagodzenie nadpobudliwości • sowa • zginanie stopy • aktywna ręka • pompowanie piętą • wypady w bok • luźne skłony • kołyska na boki • punkty przestrzeni emocjonalna • pozycja Dennisona • punkty pozytywne • punkty równowagi • luźne skłony • kiwanie się na boki. Na podstawie pozycji: Hannaford C. „Zmyślne ruchy, które doskonalą umysł”, Warszawa 1998 „Twórcza kinezjologia w praktyce. Propozycje dla każdego”, Warszawa 2002 2,602 total views, 1 views today Pobudź pracę mózgu swojego dziecka Paul Dennison pedagog i twórca kinezjologii edukacyjnej zauważył bardzo trafnie, iż „ruch jest drzwiami do uczenia się”. Ten wybitny amerykański badacz miał dysleksję i samodzielnie opracował zestaw ćwiczeń, które przetestował na sobie. Ich celem jest wspomaganie pamięci, wydolności mózgu, koordynacji motoryki ciała, a zwłaszcza współpracy dłoni ze zmysłem wzroku. Dzisiaj ćwiczenia te są stosowane z powodzeniem w terapii i twórczej pracy z dziećmi pod nazwą „metoda Dennisona”, „kinezjologia edukacyjna” bądź „gimnastyka mózgu”. Istotą omawianej metody są serie ćwiczeń ruchowych, które działają pobudzająco na mózg i system nerwowy. Nic nie stoi na przeszkodzie, by zaproponowane przez Dennisona ćwiczenia wykonywały dzieci w domu, pod okiem i kierunkiem rodziców. Zachęcamy Państwa gorąco do tego. Metoda Dennisona oparta jest na trzech prostych założeniach: 1. Nauka jest naturalną, przyjemną sferą działalności kontynuowaną przez całe życie. 2. W naszym ciele ukryte są blokady, które utrudniają nam naukę, uniemożliwiają także łagodne przejście przez stresy. 3. Wszyscy, w pewnej mierze, mamy trudności w uczeniu się, lecz do tej pory nie czyniliśmy żadnych starań, aby je usunąć (te blokady mogą trwać przez całe życie, jeśli nie podejmiemy się zmiany tego stanu rzeczy). Właściwie rozpoznane blokady mogą zostać usunięte, pod warunkiem prawidłowo prowadzonego treningu. Efektami regularnego stosowania ćwiczeń (przez około 4 - 5 tygodni) jest poprawa koncentracji na wykonywanym zadaniu, poprawa koordynacji wzrokowo - ruchowej, poprawa oddychania, poprawa umiejętności wysławiania się, czytania i rozumienia, liczenia, poprawa zapamiętywania cyfr, słuchania, formowanie myśli, pisania, pomoc w przezwyciężaniu trudności związanych z dysleksją, dysgrafią i dysortografią, lepsze literowanie, poprawa umiejętności ortograficznych, twórcze pisanie, zwiększanie zdolności manualnych, uaktywnianie lewej półkuli mózgu, odpowiedzialnej za umiejętności, synchronizacja współpracy obu półkul mózgowych, ustąpienie zmęczenia, efekt odprężający i relaksujący, łagodzenie stresów. W metodzie Dennisona zaleca się częste picie wody – zwłaszcza podczas intensywnej aktywności umysłowej. Woda jest czynnikiem energetyzującym i jest niezbędna do prawidłowego funkcjonowania układu limbicznego. Woda aktywizując mózg - poprawia umiejętności szkolne. Codziennie należy pić tyle szklanek wody ile pokazuje wzór: Waga ciała / 11 Zgodnie z zaleceniami kinezjologii edukacyjnej, właściwą pracę z dzieckiem należy rozpocząć po przygotowaniu wstępnym, obejmującym nawiązanie pozytywnej relacji osobistej, stopniowe wypicie (łyczkami) szklanki czystej wody oraz wykonaniu 3 wstępnych ćwiczeń (opisanych poniżej). Zawarte w programie „Gimnastyki Mózgu” ćwiczenia ruchowe można układać w sposób dowolny, uwzględniając deficyty ruchowe i rozwojowe dziecka. Przykłady ćwiczeń wprowadzających. 1. Stymulacja „punktów na myślenie” Jedną ręką masujemy przez 20 - 30 sekund dwa punkty znajdujące się w okolicach pod obojczykami z obu stron mostka. Drugą rękę trzymamy na pępku i wodzimy oczami, układ powtarzamy zmieniając ręce. Ćwiczenie to pobudza przepływ energii elektromagnetycznej ciała i podnosi jej poziom. Regularne stosowanie wpływa na wyeliminowanie przekręcania liter, przestawiania sylab oraz zlewania się spółgłosek. Dzięki niemu zachowana jest równowaga między prawą i lewą stroną ciała. Ćwiczenie prowadzi do wzrostu ogólnego odprężenia. 2. Ruchy naprzemienne Ćwiczenia te powinny być stosowane w ciągu dnia możliwie jak najczęściej i w urozmaicony sposób. Ruchy te powinny być wykonywane bardzo powoli, angażując zmysł równowagi, precyzję ruchów, pracę płatów czołowych mózgu i układu przedsionkowego. Ruchem takim jest dotyk prawym łokciem lewego kolana i następnie lewym łokciem prawego kolana. Ruchy naprze­mienne koordynują lewą i prawą stronę ciała. Doprowadzają do peł­nego funkcjonowania umysłu i ciała. Istnieje oczywiście wiele wa­riantów ruchów naprzemiennych. Oto przykłady ich ćwiczeń: krzyżowanie wyprostowanych ramion przed klatką piersiową tak, aby na zmianę wyżej była ręka lewa potem prawa. dotykanie lewą dłonią prawego łokcia i odwrotnie. dotykanie lewą dłonią prawego ucha i odwrotnie. dotykanie lewą dłonią prawego kolana i odwrotnie itp. Ruchy naprzemienne - poprawiają pisanie, słuchanie, czytanie i rozumienie, koordynację ruchową lewej i prawej strony ciała, wzmacniają oddech, zwiększają energię. 3. Pozycja wyciszająca tzw. pozycja Dennisona Ćwiczenie składa się z 2 części, które można wykonać w 3 pozycjach: na stojąco, na siedząco lub na leżąco. W I części krzyżujemy nogi, ręce wyciągamy do przodu, dłonie odwracamy na zewnątrz, a kciuki kierujemy do dołu. Układamy jedną rękę przed drugą tak, by dłonie dotykały się wewnętrznymi stronami (kciuki nadal skierowane są w dół) i krzyżujemy palce dłoni. Zginamy ręce w łokciach i opieramy je krzyżując na piersiach i zamykając oczy. Językiem dotykamy podniebienia twardego. Oddychamy swobodnie i głęboko przez 1 minutę. Podczas wdechu język przyciska się do podniebienia, a w czasie wydechu swobodnie opada. W II części ćwiczenia, nogi ustawione są w lekkim rozkroku, oparte o podłoże, a złączone dłonie końcami palców dotykają się na wysokości pasa. Oczy, język i oddech jak w części I. Pozycja Dennisona – zwiększa emocjonalną stabilność, koncentrację uwagi, poprawia słyszenie, mowę i pisanie prac kontrolnych. Przykłady ćwiczeń na przekraczanie linii środka. 1. Ruchy naprzemienne (Przykłady podane wyżej) 2. Leniwe ósemki dla oczu Stojąc, wyciągnij przed siebie lewą rękę, zaciśnij pięść a kciuk skieruj do góry, rysuj kciukiem w powietrzu po kształcie położonej ósemki (znak nieskończoności) wodząc oczami za ręką - głowa nieruchoma. Ruch zaczynaj zawsze w lewo do góry. Powtórz to samo prawą ręką, a potem obydwoma rękoma jednocześnie. Leniwe ósemki – poprawiają koordynację wzroku, obwodowe widzenie, aktywizują mózg do przekraczania środkowej wizualnej linii, integrację półkul mózgowych, mechanizm czytania (ruch oczu z lewej do prawej), rozpoznawanie znaków przy pisaniu oraz czytanie ze zrozumieniem. 3. Słoń Wyciągnij lewą rękę przed siebie, grzbietem dłoni do góry, głowę połóż na ramieniu wyciągniętej ręki, nogi w małym rozkroku, lekko ugięte w kolanach. Rysuj ręką w powietrzu obszerne leniwe ósemki (ucho przyklejone do ramienia). Całe ciało wyprostowane. Następnie wykonaj to samo ćwiczenie prawą ręką. Pamiętaj o kierunku pisania w lewo i do góry. „Słoń” – prowadzi do lepszej stymulacji mowy wewnętrznej, usprawnia twórcze myślenie, słuchanie własnego głosu, rozwój pamięci długoterminowej, poprawia zintegrowane widzenie, słyszenie i ruch oraz mowę, pismo i zapamiętywanie. 4. Rowerek Leżąc, podnieś ręce i głowę do góry, obejmij głowę dłońmi i podtrzymuj ją. Prawym łokciem dotykaj lewego kolana, potem lewym łokciem prawego kolana itd. Oddychaj rytmicznie. Rowerek – poprawia integrację lewej i prawej strony ciała, pismo i zasady pisowni, usprawnia czytanie, umiejętność słuchania, zwiększa sprawność matematyczną. Przykłady ćwiczeń rozciągających. piętą Stań prosto, odstaw jedną nogę do tyłu stawiając ją na palcach. Na wydechu zegnij w kolanie nogę stojącą z przodu, a piętę tylnej nogi staraj się postawić na podłodze. Na wdechu podnoś się, prostując przednią nogę i podnosząc piętę tylnej nogi. Tylna noga powinna być wyprostowana. Zmień nogi. Pompowanie piętą - integracja tylnych i przednich części mózgu, rozwój wyraźnej mowy i językowych umiejętności, słuchanie ze zrozumieniem, czytanie ze zrozumieniem, zdolności twórczego pisania, zdolności do zakańczania rozpoczętego procesu. 2. Aktywna ręka Jedna ręka w górze, drugą ją chwyta. Podniesiona ręka stawia opór ręce trzymającej. Na wydechu przemieszcza się w czterech kierunkach: w stronę głowy, do przodu, do tyłu, od ucha. Powtórz ćwiczenie zmieniając ręce. Aktywna ręka - rozwój wyraźnej mowy i językowych zdolności, rozluźnianie przepony, koordynacja „ręka - oko”, kaligrafia, zasady pisowni, twórcze pisanie. 3. Luźne skłony - sięganie po piłkę Stojąc, lub siedząc skrzyżuj nogi w kostkach, zrób luźny skłon tułowia do przodu wyciągając ręce przed siebie (oddaj się działaniu przyciągania ziemskiego). Ćwiczenie powtarzamy kierując ręce na przemian w kierunku lewej i prawej nogi. Te specyficzne ruchy i ćwiczenia, które przedstawiliśmy w naszej publikacji uaktywniają sieci nerwowe w całym mózgu, w obu półkulach jednocześnie. Pomagają budować podstawy po­trzebne do zapewnienia sukcesu w uczeniu się w ciągu całego życia. Gimnastyka mózgu jest efektywna dla każdego - zarówno dla dziecka, jak i osoby dorosłej. Poprawia wyniki we wszystkich poznawczych przedsięwzięciach: twórczości, komunikowaniu po­my­słów i myśli, w większej wydajności pracy. Gimnastyka mózgu przyczynia się również do poprawy ogólnego stanu zdrowia, ponieważ stosowane ćwiczenia uwalniają dodatkowo od stresu i pomagają go opanować. Gimnastyka mózgu jest prosta i możemy ją wykonywać zawsze i wszędzie, gdzie tylko potrzebna nam będzie praca myślowa. W artykule zaprezentowana została tylko wybrana grupa ćwiczeń z „Gimnastyki Mózgu”. Mamy nadzieję, że zainteresowaliśmy tym tematem. Zachęcamy, do zapoznania się z szerszą literaturą dotyczącą Kinezjologii Edukacyjnej. Propozycje takiej literatury znajdują się w bibliografii. Jadwiga Rajtar-Żaczek Lidia Barszczowska Bibliografia: Bocianowska Cz. „Ruch – a uczenie się” na podstawie gimnastyki mózgu dr Paula Dennisona, Dennison P., Dennison G. E., „Kinezjologia Edukacyjna dla dzieci. Podstawowy podręcznik Kinezjologii Edukacyjnej dla rodziców i nauczycieli dzieci w każdym wieku” Międzynarodowy Instytut Neurokinezjologii Rozwoju Ruchowego i Integracji Odruchów, Warszawa 2003, Kościelniak A., Dzionek E., Gmosińska M., Szwajkajzer M. „: Kinezjologia edukacyjna” wyd. II Oficyna Wydawnicza „Impuls” Kraków 2007, Sadowska L. Wieczorek G., Gruna – Ożarowska A., „Gimnastyka Mózgu według Paula i Gail Dennisonów dla dzieci z trudnościami w uczeniu się”, www. J. „Radosna kinezjologia” wyd. I „Kined” Warszawa 2005, Strona główna Rodzice i Uczniowie Eksperymenty i innowacje pedagogiczne Baza innowacji Innowacje 1652. „Gimnastyka mózgu – metoda Paula Dennisona – wykorzystanie ruchu w procesie uczenia się na zajęciach korekcyjno-kompensacyjnych” Innowacje 1652. „Gimnastyka mózgu – metoda Paula Dennisona – wykorzystanie ruchu w procesie uczenia się na zajęciach korekcyjno-kompensacyjnych” Nazwa szkoły/placówkiZespół Szkół Publicznych w Zaborowie – Szkoła Podstawowa im. Powstańców 1863 roku w Zaborowie MiejscowośćZaborów Kod pocztowy05-083 UlicaStołeczna 182 Delegatura/WydziałWydział Kształcenia Ogólnego Nazwa Innowacji/eksperymentu„Gimnastyka mózgu – metoda Paula Dennisona – wykorzystanie ruchu w procesie uczenia się na zajęciach korekcyjno-kompensacyjnych” RodzajUwagi Organizacyjnanie Metodycznatak Programowanie Data rozpoczęcia2014-09-02 Data zakończenia2015-06-25 Data zgłoszenia do MKO2014-03-28 Studium Kształcenia Podyplomowego i Nauczycieli Gdańskiej Wyższej Szkoły Humanistycznej zaprasza na kurs kwalifikacyjny - przeznaczony jest dla studentów, nauczycieli, przyszłych i obecnych terapeutów, pedagogów i psychologów. Absolwenci kursu otrzymają certyfikaty Polskiego Stowarzyszenia Kinezjologów, uprawniające do pracy z dziećmi, młodzieżą i dorosłymi (w tym ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi i rozwojowymi). Metoda będąca tematem KURSU jest honorowana w krajowych placówkach oświatowych i wychowawczych jako metoda wspomagająca uczenie się. Stosowana jest w terapii pedagogicznej, psychologicznej i logopedycznej dzieci, młodzieży i dorosłych ze specyficznymi potrzebami edukacyjnymi. Techniki kinezjologiczne są skuteczne w samodoskonaleniu się, w pracy, nauce, sporcie, działalności artystycznej itp., dają komfort w uczeniu się, pomagają w łagodzeniu stresów, rozwijają myślenie, pamięć i wyobraźnię. Proponowane techniki i procedury motosensoryczne i psychosomatyczne są pomocne w rozwoju ruchowym, emocjonalnym i intelektualnym, aktywizują naturalne mechanizmy integracji umysł – ciało. CZAS TRWANIA KURSU 32 h LICZBA UCZESTNIKÓW LIMITOWANA Studentom i absolwentom Studium Podyplomowego Terapii Pedagogicznej GWSH udzielamy 20% informacji o kursie "Gimnastyka mózgu".Zapraszamy również do odwiedzenia strony Gdańskiej Wyższej Szkoły Humanistycznej. data ostatniej modyfikacji: 2016-09-02 21:13:00

gimnastyka mózgu wg dr paula dennisona