Stale dążymy do tego, aby stać się miejscem, w którym znajdziesz wszystko, czego potrzebują Twoje rośliny! Od środków ochronnych roślin, przez nawozy i odżywki, skończywszy na nasionach. Skutecznie chroń swoje rośliny, używając środków grzybobójczych, repelentów, zapraw do zboża czy stymulatorów odporności. ️ Sprawdź Z kolei nawozy płynne opierają się w dużej mierze na kwasach humusowych. Ich zaletą jest bardzo szybkie przyswajanie i transport substancji odżywczych dokładnie tam, gdzie są potrzebne – do stożka wzrostu rośliny. Biostymulatory wzrostu roślin Osobną kategorię preparatów wspierających rozwój roślin i wielkość upraw są Nawozy i środki ochrony roślin stosuj rozważnie! Zbyt uboga gleba sprawia, że rośliny słabo rosną, nie kwitną lub mają niewiele kwiatów, obserwuje się też odbarwienia na liściach czy Nawozy mineralne (sztuczne) są bardzo popularnymi nawozami ogrodniczymi. Składają się z różnych związków chemicznych, zawierających ważne składniki pokarmowe, stosowane w nawożeniu roślin (głównie azot, fosfor, potas, wapń, magnez). Firma Agromarket Wiewiecko zajmuje się kompleksową obsługą rolnictwa – w tym sprzedażą Jej okres wegetacyjny jest krótki i trwa 90-100 dni, co wiąże się z tym, że można ją wysiewać w różnych terminach. Kiełkowanie następuje po 7 dniach od siewu, otwarcie kwiatów po około 6-10 tygodniach, a sam okres kwitnienia trwa 5 tygodni. Jest obcopylna, zapylana przede wszystkim przez pszczoły. pengertian hormat dan patuh kepada orang tua dan guru. Wyróżnione firmy TARGET / Pomorskie Firma Target jest liderem na polskim rynku środków ochrony roślin. Na rynku istnieje od 1992r., a jej główna siedziba znajduje się w spe... Zobacz więcej Plantpol Zaborze Województwo / Małopolskie Plantpol sp. z o. o. w Zaborzu k/ Oświęcimia to znany i wiodący producent materiałów wyjściowych i finalnych roślin balkonowych i rabatowych, szkółkarskiego materiału ozd... Zobacz więcej Fiskars Polska Sp. z Województwo / Mazowieckie Fiskars to jedna z przodujących marek funkcjonalnych, przyjaznych, a jednocześnie innowacyjnych rozwiązań wśród narzędzi ręcznych i artykułów codziennego użytku. Produkty... Zobacz więcej Gospodarstwo Szkółkarskie Kapias Województwo / Śląskie Bogaty asortyment i wysoka jakość oferowanych roślin, fachowe doradztwo, ogrody pokazowe - to wynik naszych starań, jakie dla każdego klienta podejmujemy już od 25 lat. O... Zobacz więcej Kapias Szkółki Drzew i Krzewów Województwo / Śląskie Szkółka zlokalizowana jest w dużej aglomeracji miejskiej. Musimy więc sprostać konkurencji licznych sklepów ogrodniczych i marketów. Produkujemy sadzonki roślin iglastych... Zobacz więcej Ceres International sp. z Województwo / Wielkopolskie Firma oferuje produkty takie, jak np.: wszelkiego rodzaju gotowe podłoża pakowane w worki lub opakowania typu Big-bag, maty kokosowe CERES KOKOPAK® oraz doniczki do ukorz... Zobacz więcej BONITA sp. j. Województwo / Wielkopolskie Główne gałęzie sprzedaży firmy BONITA to: wykładziny kauczukowe nora, oraz systemy nawadniające amerykańskich firm: Rain Bird®, Hunter®, John Deere Water Technologies. Uz... Zobacz więcej Brinkman Polska Sp. z Województwo / Mazowieckie Firma Brinkman w asortymencie posiada ponad 30 tys. artykułów – od drobnych typu spinki, doniczki, nawozy, do rozbudowanych instalacji kontroli klimatu i nawożenia w szkl... Zobacz więcej Szkółka Krzewów Ozdobnych Andrzej Blabuś Województwo / Łódzkie Oferujemy krzewy liściaste, iglaste, wrzosowate, pnącza, formy szczepione iglaste i liściaste oraz materiał szkółkarski z gruntu. Szkółka prowadzi sprzedaż detaliczną i h... Zobacz więcej Szkółka Krzewów Ozdobnych Krzysztof Bielicki Województwo / Mazowieckie Początkiem szkółki była założona 30 lat temu kolekcja różaneczników i azalii. Dziś zawiera ona około 500 odmian. Stanowi to podstawę produkcji sprawdzonych w naszym klima... Zobacz więcej Green Market Sp. z Województwo / Łódzkie Produkcja drzew i krzewów ozdobnych w pojemnikach i w gruncie. Produkcja młodego materiału szkółkarskiego do dalszej produkcji P9. Szkółka prowadzi sprzedaż hurtową i de... Zobacz więcej Acrocona Szkółki Drzew i Krzewów Ozdobnych Joanna Widaj Województwo / Mazowieckie Szkółka z wieloletnią tradycją, położona na południu Warszawy. Od roku 2004 funkcjonuje pod nazwą "ACROCONA". Oferujemy rośliny iglaste, liściaste oraz formy szczepione. ... Zobacz więcej Środki chemiczne w rolnictwieRolnictwo, oprócz łowiectwa i rybołówstwa, jest jedną z najstarszych form gospodarki człowieka. Przez wiele tysiącleci wspomagano produkcję płodów rolnych, stosując naturalne substancje dostępne człowiekowi. Wzrastająca gwałtownie liczba ludzi na Ziemi spowodowała konieczność intensyfikacji produkcji rolnej, a także magazynowania żywności. Nie można było tego dokonać bez pomocy chemii. Wiek XIX stał się początkiem nowoczesnej chemii chemii do rolnictwa rozpoczęło się od nawozów i nawożenia. Rośliny do prawidłowego wzrostu i rozwoju wymagają oprócz światła, dwutlenku węgla i wody określonych składników mineralnych. Nawozy, czyli substancje powodujące bujniejszy wzrost roślin, stosowano już w starożytności. W Chinach i Japonii zasilano ziemię suszonymi odchodami ludzkimi, a w Grecji i cesarstwie rzymskim – obornikiem i popiołem. Na polach, na których rozsypywano takie wzbogacające substancje, rośliny rosły szybciej i osiągały większą rolę nawozów poznano dopiero w 1. połowie XIX wieku. Jean Baptiste Bous-singault, francuski chemik i fizjolog roślin, sformułował „prawo zwrotu”, według którego, aby gleba nie wyjałowiła się, konieczne jest zwracanie jej wszystkich składników pokarmowych pobieranych przez są substancjami zawierającymi składniki pokarmowe konieczne do rozwoju roślin. Należą do nich: azot, potas, fosfor, wapń, magnez, siarka i mikroelementy. Stosowanie nawozów ma na celu zwiększenie plonów i polepszenie właściwości fizyczno-chemicznych glebNawozy sztuczneWkrótce okazało się, że nawożenie naturalnymi nawozami (choć stosowane także i dzisiaj) nie nadąża za rozwojem rolnictwa. Nawozy naturalne (płynne i stałe odchody ludzkie i zwierzęce, kompost, odpady z przemysłu przetwórczego, popiół czy fragmenty roślin motylkowych) są niewygodne w składowaniu i transporcie. Trudno je także pozyskać w ilościach koniecznych do nawożenia wielkich pól uprawnych. Zwrócono więc uwagę na nawozy mineralne. Początkowo używano w tym celu substancji naturalnych. W roku 1810 zaczęto stosować saletrę chilijską. Mniej więcej w tym samym czasie powszechne stało się wykorzystywanie guana ptasiego (znanego już w państwie Inków). W latach następnych rozwinęła się produkcja mineralnych nawozów sztucznych. Jednym z pierwszych był superfosfat, produkowany w Wielkiej Brytanii od roku nawozów sztucznych wzrastała lawinowo, a ich stosowanie przynosiło coraz większe plony. Niestety, miało i ma również niekorzystne działanie. Do najgroźniejszych konsekwencji należy eutrofizacja ochrony roślinChoroby roślin i szkodniki upraw (głównie owady i gryzonie) towarzyszyły rolnikom od początku ich działalności. Znane jest powiedzenie, że człowiek żywi się tym, co zostawią owady. Z tego powodu do rolnictwa wprowadzono pestycydy. Mianem pestycydów, czyli chemicznych środków ochrony roślin, określa się dużą grupę związków (naturalnych lub syntetycznych), stosowanych w zwalczaniu chorób roślin, niszczeniu szkodników lub usuwaniu chwastów. Najstarszymi chemicznymi środkami ochrony roślin były substancje owadobójcze pochodzenia naturalnego. Już w początkach naszej ery stosowano w Chinach pyretrum. Jest to naturalny insektycyd (środek owadobójczy) o działaniu kontaktowym, otrzymywany z kwiatów niektórych gatunków złocieni uprawianych w rejonach o ciepłym klimacie. Pyretrum stosuje się do dzisiaj. Charakteryzuje się ono silnym działaniem owadobójczym; jest używane do zwalczania owadów w magazynach wyrządzone w uprawach rolnych przez szkodniki zmusiły ludzi do poszukiwania tanich i skutecznych środków ochrony roślin. Wynaleziono ich w XIX wieku wiele, jednak działały one również toksycznie na zwierzęta stałocieplne i człowieka. Rewolucją w tej dziedzinie miała być produkcja DDT, związku, którego istnienie stwierdził niemiecki chemik Zeidler już w roku 1874. Właściwości owadobójcze tej substancji odkrył dopiero w końcu lat trzydziestych naszego stulecia szwajcarski biochemik Paul Muller, za co przyznano mu w roku 1948 Nagrodę Nobla w dziedzinie fizjologii i medycyny. Próby praktyczne były tak obiecujące, że już podczas II wojny światowej DDT stosowano szeroko w rolnictwie oraz w akcjach dość szybko okazało się, że DDT, choć stosunkowo mało toksyczny dla zwierząt stałocieplnych i człowieka, jest związkiem niezwykle trwałym, nie ulegającym degradacji. Charakteryzuje się poza tym zdolnością do biomagnifikacji, czyli zwiększania stężenia wzdłuż łańcucha pokarmowego. Oznacza to, że stosunkowo niewielkie stężenie tego związku w wodzie powiększa się wraz z kolejnymi poziomami troficznymi (odżywczymi), stwarzając zagrożenie dla ludzi. Z tego względu wycofano DDT z użycia w większości krajów. Polskim odpowiednikiem DDT był azotox, którego stosowania zaprzestano w 1976 grupą pestycydów są herbicydy, czyli chemiczne środki chwastobójcze. Rolnictwo czekało na skuteczne możliwości zwalczania chwastów, niezwykle uciążliwych przy wszelkich uprawach i trudnych do wyplenienia. Herbicydy stanowią zróżnicowaną grupę związków chemicznych, które mogą działać kontaktowo, niszcząc tkanki roślinne w miejscu zetknięcia, lub układowo, to znaczy przenikając do wnętrza komórek. Herbicydy można stosować doglebowo lub użycie herbicydów doprowadziło do wielkiej zwyżki plonów, lecz także do zanieczyszczenia gleby i źródeł wody, do wyginięcia ptaków i drobnych zwierząt i do zagrożenia zdrowia ludzi. Szczególnie ponurą sławę zyskał herbicyd o nazwie orange agent („czynnik pomarańczowy”). Armia Stanów Zjednoczonych stosowała go w dużych ilościach w wojnie wietnamskiej do niszczenia liści roślin mogących stanowić osłonę dla nieprzyjaciela. Orange agent zawierał silnie trujące (obecnie zakazane w USA) składniki. Tysiące żołnierzy amerykańskich, którzy mieli z nim styczność, zachorowało na raka lub ich dzieci rodziły się z różnego rodzaju chemicznymi środkami ochrony roślin są fungicydy, czyli środki grzybobójcze. Nowoczesne fungicydy odznaczają się dużą selektywnością – działają najczęściej na jedno ogniwo w procesie życiowym wybranych gatunków grzybów. Zwalczanie grzybów (organizmów rozpowszechnionych na całej kuli ziemskiej) jest niezwykle istotne, ponieważ wiele ich gatunków zmniejsza masę towarową i właściwości odżywcze produktów spożywczych przeznaczonych dla ludzi i zwierząt. Poza tym niektóre pleśnie wydzielają silnie trujące aflatoksyny. Rodentycydy, czyli związki chemiczne służące do zwalczania gryzoni, chronią zarówno pola uprawne, jak i już zebrane plony. Niestety, są one silnie toksyczne również dla innych ssaków i należy stosować je z dużą zbiorników wodnych, które dawniej były pięknymi jeziorami, uległo procesowi eutrofizacji, w wyniku czego wypłyciły się i przekształciły z czasem w bagna lub torfowiskaPozytywne i negatywne skutki chemizacji rolnictwaZaletą chemizacji jest zwiększenie plonów przez wprowadzenie do gleby głównych składników pokarmowych i obniżenie strat w uprawach oraz magazynowaniu przez zwalczanie chorób i szkodników roślin. Niestety, przyczynia się ona także do skażenia gleby i wody środkami ochrony roślin, przyspieszenia eutrofizacji zbiorników wodnych, kumulowania się szkodliwych związków chemicznych w roślinach i zwierzętach, jak również do zatruwania pożytecznych zwierząt na polach, łąkach i w uczonych uważa, że alternatywą dla chemizacji powinno być rolnictwo ekologiczne. Polega ono na bardzo wyważonym wzajemnym oddziaływaniu człowieka i przyrody oraz na zastąpieniu zwalczania różnego rodzaju szkodników związkami chemicznymi przez substancje biologiczne. Jest to metoda ochrony roślin, polegająca na czynnym wykorzystaniu żywych organizmów w celu zwalczania szkodników: do populacji zwalczanego szkodnika wprowadza się pasożytnicze lub drapieżne zwierzęta. Coraz większego znaczenia nabierają tak zwane biopreparaty, w których elementem czynnym są bakterie lub wirusy, uzupełniające lub zastępujące liczby szkodliwych owadów można uzyskać również, wprowadzając na teren przez nie opanowany dużą liczbę osobników uprzednio wysterylizowanych. Bardzo obiecujące wydaje się zastosowanie feromonów. Pułapki z feromonami umieszcza się w określonych miejscach uprawy i sukcesywnie niszczy zebrane tam szkodliwe owady. Metody zwalczania biologicznego nie są jeszcze zbyt rozpowszechnione. Przyszłość pokaże, czy wyprą stosowanie zajmuje, po pszenicy, drugie miejsce w światowej uprawie zbóż. Tradycyjna uprawa jest bardzo pracochłonna. Obserwując chińskich czy wietnamskich chłopów, brodzących w błotnistej wodzie, możemy wyobrazić sobie początki rolnictwa Produkcja ekologiczna a konwencjonalna Na czym polega różnica? Rolnictwo ekologiczne a konwencjonalne Zasadniczą różnicą pomiędzy rolnictwem ekologicznym a konwencjonalnym z punktu widzenia konsumenta to niestosowanie różnorodnych związków chemicznych mających na celu optymalizację plonów. Zrozumienie na czym polega rolnictwo ekologiczne wymaga przeanalizowania celów, które stawia sobie hodowca żywności organicznej. Najważniejsze z nich to: wykorzystywanie odnawialnych źródeł energii sterowanie całym gospodarstwem programowa ochrona krajobrazu produkcja wysokiej jakości biologicznej dobra jakość przechowalnicza plon optymalny obszar gospodarstwa i agrotechnika optymalna w stosunku do środowiska specjalizacja dopuszczalna w ramach zasady prawidłowego funkcjonowania gospodarstwa ograniczenie lub zaniechanie chemizacji mechanizacja dostosowana do warunków glebowych, potrzeb roślin i zwierząt ochrona gleby i wody produkty najwyższej jakości. W rolnictwie konwencjonalnym, cele są inne: energia kopalin sterowanie określonymi uprawami eksploatacja aż do degradacji produkcja średniej jakości biologicznej zła jakość przechowalnicza maksymalizacja plonów intensywność gospodarowania i obszar nieskoordynowany z warunkami produkcji i środowiska zalecenia specjalizacji oparte głównie na kalkulacji ekonomicznej znaczna chemizacja – nawozy mineralne, biocydy, syntetyczne regulatory wzrostu mechanizacja głównie w aspekcie ułatwienia sobie pracy skażenie środowiska jakość przypadkowa Wspólnym celem zarówno rolnictwa ekologicznego jak i konwencjonalnego jest produkcja. Jednakże w tym pierwszym przypadku wszystkie zabiegi z tym związane są ukierunkowane również na ochronę środowiska, krajobrazu oraz innych czynników środowiskowych, a uzyskany plon cechuje wysoka jakość. W rolnictwie konwencjonalnym główny cel to wielkość uzyskanego plonu, czyli maksymalna efektywność ekonomiczna. Uzyskuje się ją poprzez stosowanie chemicznych środków ochrony roślin i sztucznych nawozów, prowadzące do degradacji środowiska, krajobrazu, zanieczyszczenia wód gruntowych, niszczenia naturalnej fauny, co niejednokrotnie prowadzi do nieodwracalnych zmian w ekosystemie. Produkt takiego sposobu upraw charakteryzuje się przeważnie niską jakością, posiada wysokie poziomy zanieczyszczeń substancjami szkodliwymi dla zdrowia. Różnice pomiędzy produktami organicznymi a pochodzącymi z upraw konwencjonalnych Wysoka jakość produktów rolnictwa ekologicznego to przede wszystkim brak obecności środków ochrony roślin, takich jak pestycydy, herbicydy, fungicydy, których szkodliwość dla zdrowia i życia jest bezdyskusyjna i udowodniona w wielu badaniach. Wiele kiedyś powszechnie stosowanych środków chemicznych została już zabroniona, jak na przykład azotox. Dopuszczone substancje zostały pogrupowane, a ich ilość jako pozostałość w produkcie została ściśle określona rozporządzeniem. Ponadto, produkty ekologiczne mają wiele dodatkowych walorów, jak zawartość suchej masy, witamin i minerałów. W zależności od gatunku i odmiany owoców oraz warzyw, te uprawiane metodami ekologicznymi mają przeważnie znacznie większe ilości tych składników niż te same warzywa i owoce uprawiane konwencjonalnie. Bio warzywa i owoce cechują również znacznie lepsze walory smakowe, są po prostu smaczniejsze niż te uprawiane standardowymi metodami. Certyfikacja produkcji ekologicznej Gospodarstwo, w którym uprawia się pola według zasad ekologii, aby stać się pełnoprawnym gospodarstwem ekologicznym i pod takim znakowaniem sprzedawać swoje plony, musi przejść proces certyfikacji . Certyfikacja obejmuje kontrolę na każdym etapie produkcji i dotyczy każdego z jej aspektów. Początkiem drogi do uzyskania certyfikatu jest konwersja „zwykłego” pola na pole, na którym będzie można uprawiać ekologiczne warzywa, owoce czy zboża. Potrzebny na to czas, trwający zwykle 2 – 3 lata to jest właśnie okres konwersji. Cały proces podlega kontroli przez jednostkę certyfikującą. Następnym krokiem po dopełnieniu wszelkich praktyk i formalności oraz zakończeniu konwersji gospodarstwa jest pozyskanie ekologicznych sadzonek i nasion, które również powinny mieć certyfikat ekologiczny. Podobny wymóg dotyczy również pozyskiwania nawozów i innych naturalnych minerałów w celu użyźnienia gleby. Każdy zabieg rolniczy musi być rzetelnie odnotowany i podlega kontroli, również każdy zbiór oraz procesy magazynowania, znakowania, konfekcjonowania i dystrybucji. Jak odróżnić żywność ekologiczną od konwencjonalnej Aby właściwie rozpoznać zdrową żywność, należy zwrócić uwagę na kilka ważnych cech. Po pierwsze – stopień przetworzenia. W produktach ekologicznych ważne jest zachowanie pierwotnej wartości odżywczej. Chodzi o to, aby produkt końcowy był w jak największym stopniu naturalny. Techniki przetwarzania stosowane w produkcji konwencjonalnej takie, jak rafinowanie czy konserwowanie, powodują, że wartość odżywcza produktu zostaje utracona. W przetwórstwie ekologicznym obowiązuje ograniczone stosowanie dodatków żywnościowych. Używa się ich tylko w przypadku istotnej potrzeby technologicznej lub szczególnych celów żywieniowych. Całkowicie wyklucza się substancje, które mogłyby wprowadzać w błąd w kwestii prawdziwej natury produktu. Po drugie – wartość odżywcza, czyli zawartość witamin i minerałów. W jabłkach, cebuli, ziemniakach, kapuście, pomidorach i papryce pochodzących z ekologicznych upraw zawartość witamin C i B jest o wiele wyższa niż w przypadku owoców i warzyw z konwencjonalnych upraw. W składzie ekologicznej żywności obserwuje się też wyższą zawartość składników mineralnych: żelaza w marchwi, magnezu w czarnej porzeczce, fosforu w selerze, potasu w szpinaku i wapnia w wiśniach.[2] Ponadto, produkty pochodzące z rolnictwa ekologicznego zawierają o około 30 proc. więcej antyoksydantów niż w przypadku żywności konwencjonalnej.[3] Warto o tym pamiętać z uwagi na prozdrowotny wpływ diety bogatej w składniki zawierające związki bioaktywne. Po trzecie – właściwości organoleptyczne. Żywność ekologiczna to nie tylko zdrowie, ale też smak i zapach. Większa zawartość cukrów, witaminy C, beta-karotenu, a mniejsza wody, bardzo korzystnie wpływają nie tylko na smak, ale też teksturę i aromat.[4] Są to właściwości, które tak bardzo cenimy choćby w przypadku jabłek czy pomidorów. Ale to nie wszystkie zalety. Dzięki temu procesy rozkładu przebiegają wolniej i surowce ekologiczne są bardziej trwałe i można je dłużej przechowywać.[5] Po czwarte – brak toksyn pochodzących z chemicznych nawozów i środków ochrony roślin. W systemie ekologicznym unika się stosowania chemicznego wsparcia dla upraw. Dzięki temu żywność zawiera o wiele mniej azotanów i azotynów niż w przypadku np. konwencjonalnie uprawianych ziemniaków.[6] W przeciwieństwie do konwencjonalnych metod produkcji, celem rolnictwa ekologicznego nie jest wzrost wydajności i obniżania kosztów wytwarzania żywności. Liczy się podwyższenie jakości produktów i zniesienie ryzyka zanieczyszczenie ich szkodliwymi substancjami. Rolnictwo ekologiczne a regulacje prawne Jednym z filarów systemu ekologicznego rolnictwa jest rozporządzenie Rady Wspólnoty Europejskiej nr 834/2007. Jako podstawę funkcjonowania gospodarstwa ekologicznego wskazuje zamknięcie obiegu z ograniczeniem stosowania środków zewnętrznych. W dokumencie tym znaleźć można główne zasady produkcji żywności ekologicznej. W odniesieniu do uprawy gleby są to: zabiegi głębokiego spulchniania gleby i jej płytkiego odwracania, minimalna liczba przejazdów, wykorzystanie płodozmianu w celu zwalczania chorób, szkodników i chwastów. W odniesieniu do hodowli zwierząt i uprawy roślin należy pamiętać o tym, żeby: unikać syntetycznych środków ochrony roślin, regulatorów wzrostu, dbać o dobrostan zwierząt – nieograniczony dostęp do wybiegu, hodowlę w systemie ściółkowym, dostęp do świeżej wody, odpowiednio regulowany dostęp światła, nawozy, zwierzęta, materiał rozmnożeniowy pochodziły z własnych zasobów gospodarskich (naturalne nawozy zielone, kompost), obsada zwierząt uzależniona była od posiadanych użytków rolnych (przy równoczesnym dostosowaniu do własnych możliwości produkcji ściółki i paszy), w odżywianiu zwierząt hodowlanych nie stosować substancji czynnych takich, jak antybiotyki, hormony, a pasza pochodziła z własnego gospodarstwa (w sytuacji zagrożenia życia zwierzęcia, wyjątkowo dozwolone są leki konwencjonalne, przy czym okres karencji jest dwukrotnie dłuższy niż w przypadku produkcji konwencjonalnej), nie stosować GMO i produktów z nich wytwarzanych (wyjątek stanowią preparaty lecznicze weterynaryjne), nie poddawać żywności promieniowaniu jonizującemu, ograniczyć emisję gazów cieplarnianych, dążyć do wytwarzania produktów wysokiej jakości. Wybieramy bio Dlaczego warto wybierać produkty bio? Przede wszystkim dlatego, że wybieramy produkty, które powstały w sposób nie mający wpływu na degradację środowiska. Po latach rozwoju gospodarczego i ekonomicznego, człowiek znalazł się w miejscu, w którym bezwzględnie musi respektować ziemię jako swój dom, swój ekosystem. Dysponujemy wiedzą i doświadczeniem, które jednoznacznie wskazują nam drogę do przetrwania jako gatunek: tylko poprzez zachowanie ochrony środowiska w szerokim tego słowa znaczeniu. Przyszłość musi więc należeć do ekologii, bo tylko organiczne metody upraw i produkcji służą zachowaniu równowagi środowiskowej. Produkty ekologiczne są bogate w witaminy i związki mineralne, dzięki którym nasz organizm może funkcjonować w sposób zbliżony do tego, w jak został zaprojektowany. Zbliżony, gdyż lata degradacji i wszelakich odstępstw wywarły ogromny wpływ na naszą fizjologię, a nawet materiał genetyczny. Może się wydawać, iż wobec powyższych argumentów walory smakowe produktów organicznych są błahym powodem, by je wybierać, ale to nasze zmysły zapewniają po części prawidłowy przebieg procesu trawienia, a dzięki aromatowi i smakowi warzywa i owoce organiczne dosłownie i w przenośni po prostu rozpływają się w ustach. [1] Kazimierczak R., Rembiałkowska E. (2007): Żywność ekologiczna – postęp w żywieniu. Postępy Techniki Przetwórstwa Spożywczego 1, 70-73.[2] Siebielec S. (2014): Charakterystyka żywności produkowanej w warunkach rolnictwa ekologicznego. Polish Journal of Agronomy, 19, 25-35. [3] Hallmann E., Rembiałkowska E. (2006): Zawartość związków antyoksydacyjnych w wybranych odmianach cebuli z produkcji ekologicznej i konwencjonalnej. Journal of Research and Applications in Agricultural Engeneering, 51 (2), 42-46. [4] Hallmann E., Rembiałkowska E. (2008): Ocena wartości odżywczej i sensorycznej pomidorów oraz soku pomidorowego z produkcji ekologicznej i konwencjonalnej. Journal of Research and Applications in Agricultural Engeneering, 53 (3), 88-95. [5] Siebielec S. (2014): Charakterystyka żywności produkowanej w warunkach rolnictwa ekologicznego. Polish Journal of Agronomy, 19, 25-35. [6] Rutkowska B. (2001): Azotany i azotyny w ziemniakach z gospodarstw ekologicznych i konwencjonalnych. Rocznik PZH, 52, NR 3, 231–236 [7] Kazimierczak R., Rembiałkowska E. (2007): Żywność ekologiczna – postęp w żywieniu. Postępy Techniki Przetwórstwa Spożywczego 1, 70-73. [8] Gadomska J., Sadowski T., Buczkowska M. (2014): Ekologiczna żywność jako czynnik sprzyjający zdrowiu. Probl Hig Epidemiol, 95 (3), 556-560. W zasadzie wszyscy o niej wiedzą, a jeśli jest problem, to tylko w nazwie. Produkując zdrową żywność, w której nie ma metali ciężkich, pozostałości środków ochrony roślin i innych szkodliwych substancji, wpisujesz się właśnie w system jakości żywności pod nazwą Integrowana Produkcja Roślin. To sytuacja jak w molierowskiej sztuce „Mieszczanin szlachcicem”, gdy pan Jourdain bardzo się zdziwił, dowiadując się, że całe życie mówi prozą. Jest to oczywiście pewne uproszczenie. Zdecydowana większość rolników od dawna stosuje racjonalne dawki nawozów mineralnych i środków ochrony roślin. Ale jak to zwykle bywa, diabeł tkwi w szczegółach. Warzywa również objęte są Integrowaną produkcją roślin. W dzisiejszych czasach konsumenci krajowi i zagraniczni przykładają dużą wagę do produktów ze znakami jakości. I tym razem o taki znak chodzi, a konkretnie o znak „IP”. Uczestniczenie w systemie Integrowana Produkcja pozwala na uzyskanie, a następnie wprowadzenie do obrotu wysokiej jakości produktów rolnych, uzyskanych przez wykorzystanie w sposób zrównoważony postępu technicznego i biologicznego w uprawie, ochronie i nawożeniu roślin, mając w szczególnej pieczy ochronę ludzi i środowiska. Oczywiście dziś nikt nikomu na słowo nie wierzy, w związku z czym produkcja w ramach systemu Integrowanej Produkcji Roślin podlega certyfikacji. Jeśli wspominamy o nawozach i środkach ochrony roślin, to nietrudno się domyślić, że mowa tu o znanej już chyba wszystkim rolnikom Państwowej Inspekcji Ochrony Roślin. Posiadanie certyfikatu Integrowana Produkcja jest korzystne dla producenta, zwłaszcza w osiąganiu korzyści marketingowych. Towar z zastrzeżonym znakiem IP gwarantuje, że jest bezpieczny dla konsumenta, a taka informacja jest dzisiaj szczególnie ważna, i rzecz jasna przekłada się na lepszy zarobek. Towar z zastrzeżonym znakiem IP gwarantuje, że jest bezpieczny dla konsumenta. Certyfikat IP jest wydawany na okres 12 miesięcy i aby go zdobyć, należy spełnić szereg warunków. Pierwszym krokiem jest zgłoszenie, na miesiąc przed rozpoczęciem wegetacji, chęci uczestniczenia w systemie Integrowana Produkcja. Zgłoszenia dokonujemy w Jednostce Certyfikującej. Kolejnym warunkiem jest ukończenie szkolenia związanego z IP. Na szczęście jest to tylko 16 godzin. Szkolenia takie odbywają się na ogół w Wojewódzkich Ośrodkach Doradztwa Rolniczego. Najważniejszą rzeczą jest prowadzenie produkcji według zasad zatwierdzonych przez Głównego Inspektora Ochrony Roślin i Nasiennictwa oraz dokumentowanie działań w Notatniku Integrowanej Produkcji. Na samym końcu pozostaje złożenie wniosku o wydanie certyfikatu. Wspomniane zasady zatwierdzane przez Głównego Inspektora Ochrony Roślin i Nasiennictwa zwane są metodykami i muszą zawierać np. takie elementy jak planowanie i zakładanie uprawy z uwzględnieniem doboru odmian, nawożenie z uwzględnieniem analiz gleby, stosowanie racjonalnego zwalczania chwastów, pielęgnację upraw, ochrona przed szkodnikami i chorobami oparta najlepiej o metody bez użycia środków chemicznych i kilka jeszcze innych, o których zainteresowani dowiedzą się w każdej lokalnej siedzibie PIORIN. Integrowana produkcja roślin pozwala wyprodukować smaczne i zdrowe owoce. Jak widać, jest z tym trochę roboty, ale warto przekalkulować uczestniczenie w systemie IP. Świat idzie do przodu, choć wspomniane zasady trochę przypominają gospodarowanie dziadka. Na stronach PIORIN można znaleźć metodyki integrowanej produkcji roślin dotyczące uprawy poszczególnych gatunków roślin uprawnych, takich jak warzywa, owoce, zboża i inne. – Na naszych stronach można znaleźć również wykaz upoważnionych podmiotów do wykonywania działalności w zakresie certyfikacji Integrowanej produkcji roślin – mówi Grzegorz Gorzała, pracownik mazowieckiego WIORIN w Warszawie. – Jednostek certyfikujących jest obecnie 7 i każdy rolnik może sobie wybrać firmę, z którą chce współpracować. Obecnie naszym zadaniem jest kontrolowanie jednostek certyfikujących i w przypadku stwierdzenia nieprawidłowości cofnięcie certyfikatu. Jednostki certyfikujące ulokowane są głównie na Mazowszu i Wielkopolsce, nie jest to jednak problem dla rolnika. Pani Agnieszka Pachut, pracownik Centrum Jakości AgroEko Sp. z w Warszawie, jednej z 7 w Polsce jednostek certyfikujących, informuje, że każdy rolnik, niezależnie od miejsca zamieszkania, po wysłaniu zgłoszenia chęci uczestniczenia w systemie ma zapewnioną obsługę przez inspektora firmy, który zajmuje się wdrażaniem Integrowanej Produkcji Roślin na tym terenie. Jednostki certyfikujące ulokowane są głównie na Mazowszu i Wielkopolsce. Jest jeszcze jedna korzyść stosowania metodyki Integrowanej Produkcji Roślin, a mianowicie świetnie się wpisuje w obowiązek stosowania od 1 stycznia 2014 r. zasad integrowanej ochrony roślin. Z grubsza rzecz biorąc, chodzi tu o stosowanie niechemicznych metod ochrony roślin przed agrofagami, po to, aby zminimalizować ryzyko zagrożenia zdrowia i środowiska naturalnego. Nie można przy tej okazji pominąć obowiązującego od 1 stycznia 2013 r. mechanizmu wzajemnej zgodności, który uzależnia wysokość uzyskiwanych płatności bezpośrednich od spełnienia określonych wymogów, zawartych w zasadach Integrowanej Produkcji Roślin. NOWOŚĆ | SU TARROCAPrzeczytaj Nawet wzorca wg COBORU Jeżeli chcemy mieć obfite plony, musimy zadbać o rośliny. Środki ochrony roślin, nawozy i opryskiwacze itp. produkty, są niezbędne do ich wzrostu. Z zakupem produktów nie ma dziś problemu, ponieważ zaopatrzymy się w sklepie ogrodniczym. Istotne jest, żebyśmy wybrali asortyment tylko od najlepszych producentów. Stosujmy produkty zgodnie z ich przeznaczeniem. Środki ochrony roślin. Środki ochrony roślin stosujmy zapobiegawczo, zanim wystąpią pierwsze objawy choroby i pojawią się szkodniki. Jeśli jednak nie zdążymy i rośliny zostaną zainfekowane, użyjmy środków w chwili, kiedy zauważymy pierwsze objawy. Najważniejsze, żebyśmy wybrali preparat przeznaczony do danej rośliny. Zanim go użyjemy, zapoznajmy się z instrukcją. Etykieta zawiera także informacje dotyczące zasad bezpieczeństwa i zagrożeń. Zachowajmy szczególną ostrożność i, załóżmy rękawice oraz odpowiednią odzież ochronną. Nadmiaru płynu nie wolno wylewać do kanalizacji i zbiornika wodnego! Pozostały środek płynny, ponownie rozprowadźmy na tej samej opryskanej powierzchni. Zabieg wykonujemy opryskiwaczem. Środki ochrony roślin mają silnie chemiczny skład, więc są niebezpieczne dla ludzi, zwierząt i środowiska. Stosujmy je bardzo rozsądnie i niezbyt często. W hurtowni rolniczej Agro-Mal otrzymamy odpowiednie środki ochrony roślin. Odpowiednie nawozy. Rośliny potrzebują nawozów, aby rosły i prawidłowo się rozwijały. Krótko mówiąc, bez nawozów nic nam nie urośnie. Każda roślina ma inne wymagania i dlatego bardzo ważne jest, by zastosować odpowiedni nawóz ogrodniczy. Musimy mieć dokładną wiedzę, na temat roślin, które sadzimy, wówczas zastosujemy odpowiedni preparat. Nawozy dzielimy na:Sztuczne - mineralne (sypkie, granulowane, płynne) wieloskładnikowejednoskładnikoweNaturalne: oborniki, gnojówki, fosforyty, guano, nawozy mineralne pochodzenia naturalnego, mączki skalne - wapna Organiczne: kompost, biohumus i resztki pożniwne. Do nawozów organicznych wystarczy sama natura, a do naturalnych potrzebne są zwierzęta. Nawozy organiczne i naturalne zawierają niewiele odżywczych składników odżywczych, w stosunku do nawozów mineralnych. Agrowłóknina. Agrowłóknina jest cienkim materiałem z polipropylenu. Sprzedawana jest w kilku gęstościach oaz kolorach, umożliwiających odróżnienie agrowłókninę do ściółkowania od agrowłókniny zimowej. Agrowłóknina do ściółkowania - ma na celu ograniczanie rozwoju chwastów i utrzymywanie odpowiedniej wilgotności. Produktu używa się w ogródkach jak do upraw owoców w wiosenna - jest stosowana wczesną wiosną, przy uprawach truskawek. . Agrowłóknina wiosenna chroni przed przymrozkami. Pod kołderką z agrowłókniny jest nieco wyższa temperatura, niż w otoczeniu, co przyspiesza wegetację. Agrowłóknina wiosenna zapobiega parowaniu wody z zimowa – osłania wrażliwe kwiaty na przemarzanie i wiatr. Jesienią (przed pierwszymi przymrozkami) owija się całe okazy białą osłonką i tak pozostawia do biała – służy do okrywania roślin. Agrowłókninę białą rozkłada się wiosną na uprawach, mocując tak do gruntu, by zbyt mocno jej nie naciągnąć. Rośliny muszą mieć pod nią więcej wolnej siewny. Zakłady produkcji nasion zlecają rolnikom, namnażanie roślin. Skupują nasiona posiadające odpowiednie certyfikaty i świadectwa, wydane w UE lub kontraktując ich plony. Część roślin służy, więc do rozmnażania, czyli części generatywne: owoce, części owoców, nasiona, oraz wegetatywne kłącza, bulwy, cebule, rozłogi, korzenie spichrzowe. Materiał siewny musi mieć określone normy jakościowe. Przykładowo, dobre siewne ziarno zbóż, musi być wolne od nasion chwastów oraz innych zanieczyszczeń, a także od chorób i szkodników. Powinno mieć wysoką zdolność i energię kiełkowania, odpowiednią masę, zapach oraz kolor. Wartość materiału siewnego w dużym stopniu zależy od pogody w czasie zbioru i warunków przechowywania.

produkuje się z niej nawozy i środki ochrony roślin